اگر کودکان می دانستند پس از اعتراف به خطای خود از مجازات و توبیخ مصون خواهند بود هرگز به دروغ گویی متوسل نمي شدند!!

در حقیقت توبیخ و تنبیه بزرگتر هاست که کودکان را به دروغ گویی سوق می دهد.
بنابراین باید با کمال صداقت اعتراف کرد که در این مورد هم مربیان و هم والدین هستند که کودکان را وادار به دروغ گویی می کنند.
کودک به تدریج با تجربه های مختلف در این زمینه متوجه می شود که راست گویی اسباب زحمت می شود و دروغ گویی بر عکس آن سودمند است در واقع کودک برای دفاع از خود به دروغ متوسل می شود.