«و علامتي عظيم در آسمان ظاهر شد زني که آفتاب را در بر دارد و ماه زير پاهايش و بر سرش تاجي از دوازده ستاره است* و آبستن بوده از درد زه و عذاب زاييدن فرياد بر مي آورد* و علامتي ديگر در آسمان پديد آمد که اينکه اژدهاي بزرگ آتشگون[يعني از نظر مزاج فظّ و غليظ است] که او را هفت سر و ده شاخ بود و بر سرهايش هفت افسر* و دمش ثلث ستارگان آسمان را کشيده، آنها را بر زمين ريخت و اژدها پيش آن زن که مي زاييد بايستاد تا چون بزايد فرزند او را ببلعد*

مرحوم فخر الاسلام که کشيشي مطلع و آگاه به زبانهاي عبري، سرياني، عربي و فارسي بوده و در زمان ناصرالدين شاه مسلمان و شيعه شده ، کتابي به نام انيس الاعلام تاليف نموده است. در کتاب خود پيشگويي يوحنّا را از انجيل در مورد چهارده معصوم (ع) به زبان عبري نقل کرده و سپس ترجمه فارسي آن را چنين نقل مي کند:

«و علامتي عظيم در آسمان ظاهر شد زني که آفتاب را در بر دارد و ماه زير پاهايش و بر سرش تاجي از دوازده ستاره است* و آبستن بوده از درد زه و عذاب زاييدن فرياد بر مي آورد* و علامتي ديگر در آسمان پديد آمد که اينکه اژدهاي بزرگ آتشگون[يعني از نظر مزاج فظّ و غليظ است] که او را هفت سر و ده شاخ بود و بر سرهايش هفت افسر* و دمش ثلث ستارگان آسمان را کشيده، آنها را بر زمين ريخت و اژدها پيش آن زن که مي زاييد بايستاد تا چون بزايد فرزند او را ببلعد* پس پسر نرينه را زاييد که همه امتهاي زمين را به عصاي آهنين حکمراني خواهد کرد، و فرزندش به نزد خدا و تخت او ربوده شد ». مرحوم فخر الاسلام به تفصيل با استناد به شواهد و قرايني فقره هاي ذکر شده را بر چهارده معصوم (ع) منطبق مي نمايد و مي نويسد: «مراد از زني که در آسمان ظاهر مي شود حضرت صديقه طاهره فاطمه زهرا(س) است؛ و مراد از آفتاب که در بر دارد آفتاب نبوت وجود مقدس نبوي (ص) است و ماه اميرالمومنين (ع) است و تاجي که بر سر دارد تاج کرامت است و مراد ز دوازده ستاره که تاج از آنها ست دوازده امام (ع) مي باشند که به سبب علاقه حاصله ميان صديقه طاهره و دوازده امام سلام الله عليها و عليهم بر کرامت و شرافتش افزوده مي شود؛ شرافةً علي شرافة و کرامةً علي کرامة». ايشان ساير فقره ها را نيز تفسير کرده است.

موعود اديان268

به اشتراک بگذارید