پیامبر اکرم(ص) می فرمایند:

 آيا دوست داري دلت نرم شود و حاجت خود دريابي؟

بر يتيم ترحم کن،وي را نوازش کن و از غذاي خويش به او بخوران تا دلت نرم شود و حاجت خود بيابي.

یتیم نوازی در اسلام از مسائلی است که مورد توجه همه اولیاء و بزرگان اسلام بوده و هست. مهرورزی و یتیم نوازی در سیره پیشوایان اسلام زیاد به چشم می خورد، اسلام به این مسئله حساسیت فوق العاده ای نشان داده و آیات متعدد قرآن، روش حضرات معصومین(ع) و  سخنان و توصیه های ایشان دلایلی بر مدعای ما هستند.

كفالت و اكرام ايتام و افراد بي سرپرست همواره مورد تأكيد و توجه خداوند متعال و ائمه معصومين بوده است‌. در قرآن كريم‌، اين كلام گوياي خداوند متعال آمده است كه اكرام يتيم موجب دوستي خداوند، آسايش در دنيا و آخرت‌، بازدارند از كبر وغرور  و دوري ازمحنتهاي مالي و… مي شود.

براين اساس، خدمت به ايتام عهدي است كه با خداوند متعال بسته مي‌شود و معاهدان آن راستگويان و پرهيزكارانند و انجام اين كار بهترين ‌ملاك ايمان به خداوند و قرآن شناخته شده است.

رسيدن به بلندای عزت و آسايش دنيا و آرامش عقبی در گرو گشودن آغوش خدمت و رحمت به سوی بی‌پناهان و نيازمندانی است که نگين درخشان اين حلقه خدمت، کشيدن دست پر مهر و نوازش بر سر يتيمان و نشاندن لبخند اميد و نشاط بر لب های آنان است.

 

پدر مرده را سايه بر سر فکن

غبارش بيفشان و خارش بکن

نداني چه بودش فرومانده سخت

بود تازه بي بيخ هرگز درخت؟

چو بيني يتيمي سرافکنده پيش

مده بوسه بر روي فرزند خويش

يتيم ار بگريد که نازش خرد؟

وگر خشم گيرد که بارش برد؟

الا تا نگريد که عرش عظيم

بلرزد همي چون بگريد يتيم

برحمت بکش آبش از ديده پاک

بشفقت بيفشانش از چهره خاک

اگر سايه اي خود برفت از سرش

تو در سایه ی خویشتن پرورش

من آنگه سر تاجور داشتم

که سر بر کنار پدر داشتم

اگر بر وجودم نشستی مگس

پریشان شدی خاطر چند کس

کنون دشمنان گر برندم اسیر

نباشد کس از دوستانم نصیر

مرا باشد از درد طفلان خبر

که در طفلی از سر برفتم پدر

یکی خار پای یتیمی بکند

بخواب اندرش دید صدر خجند

همی گفت و در روضه ها می چمید

کز آن خار بر من چه گلها دمید

“سعدی”

 

 

به اشتراک بگذارید