شب‌های قدر را قدر می‌دانیم؛ چرا که در تراز سنجش الهی برتر از هزاران شب است و در آستان کریمانه‌اش سفره بخشش چنان پهن است که همه زمینیان دست‌های خالی خود را به سوی آسمان می‌گیرند تا با واسطه قراردادن مقربان الهی رنگ و بوی اجابت بگیرند و دلهایشان زلال شود.
وقتی در این شب‌های مقدر شدن تقدیر «الغوث الغوث» با چاشنی «خلصنا من النار» همراه می‌شود فرشیان از آستانش زمزمه نجات سر می‌دهند تا با طنین «بک یا الله» سجده شکر به جا آورده و این همه بخشندگی و بنده‌نوازی را تقدیر کنند؛ در این شب‌های آسمانی می‌توان از فرش به عرش رسید و با دستگیری از یتیمان و حمایت از آنان برای خودمان حامیان آسمانی بیابیم.
نظرات کاربران (بدون نظر)
ثبت و ارسال نظر