از دیدگاه قرآن و مکتب حیات بخش اهل بیت، انجام کار خیر، دستگیری از ایتام و مستمندان و خدمت به خلق خدا، حد و مرزی ندارد و همه اینها نعمت های الهی هستند که از جانب خداوند به بنده اش سفارش شده است.

امام حسین ـ علیه السلام ـ با تأکید بر این باور وحیانی می فرمایند:
[بدانید برآوردن حاجات و برطرف کردن نیازمندی ها و مشکلات مردم به دست شما، از نعمت های الهی است؛ پس مبادا با رنجاندن مردم نیازمند، کفران نعمت کنید که این وظیفه خدمت رسانی به دیگران محول خواهد شد].
– بحار الانوار ج ۷۴، ص ۳۸