اين وصيتى است كه از امالى شيخ طوسي (ره) نقل شده كه به برادرش امام حسين عليه السلام فرمود: ” اين است آنچه وصيت می ‏كند بدان حسن بن على به برادرش حسين بن على: وصيت می ‏كند كه گواهى دهد معبودى جز خداى يكتا نيست كه شريك ندارد ، پس پرستش مى‏كند او را بدان جهت كه شايسته ي پرستش است ، شريكى در سلطنت ندارد و سرپرستى از خوارى براى او نيست و به راستى كه او هر چيز را آفريده و اندازه ي آن را به خوبي مقدر ساخته و شايسته ‏ترين معبود و سزاوارترين كسى است كه او را ستايش كنند ، هر كه از او فرمانبردارى كند راه رشد را يافته ، و هر كس كه نافرمانيش را كند به گمراهى و سرگشتگى مي افتد و هر كس به سوى او بازگردد هدايت گشته است.

من تو را سفارش می ‏كنم ( اى حسين ) به بازماندگانم از خاندان و فرزندان و خانواده خودت كه از بدكارشان درگذرى و از نيكوكارشان بپذيرى ، و براى آنها جانشين و پدرى مهربان باشى ، و ديگر آن كه مرا کنار رسول خدا دفن نمايي كه من به او و خانه او شايسته ‏تر از ديگران هستم… و اگر از اين كار مانع شدند و جلوگيرى كردند ، من تو را به حق قرابت و نزديكى كه خدا براى تو قرار داده و قرابتى كه با رسول خدا دارى سوگند می دهم كه اجازه ندهى در اين راه به خاطر من خون ريخته شود تا آنگاه كه رسول خدا (ص)را ديدار كنيم و شكايت ‏خود به نزد او بريم ، و آنچه از اين مردم پس از وى بر سر ما رفته ، به او گزارش كنيم … ” اين را فرمود و از دنيا رفت. درود خدا بر او باد . و در روايت مفيد (ره) اين گونه است كه پس از جريان مسموم شدن خود فرمود: (چون من از دنيا رفتم ، چشم مرا بپوشان ، مرا غسل ده و كفن نما ، سوى قبر جدم رسول خدا (ص) ببر تا ديدارى با او تازه كنم ، سپس به سوى قبر جده ‏ام فاطمة بنت اسد رضى الله عنها ببر و در آنجا دفنم كن ، و ‏بدان اى برادر كه مردم گمان دارند شما می ‏خواهيد مرا كنار رسول خدا (ص) به خاك بسپاريد ، پس در اين باره گرد آيند و از شما جلوگيرى كنند ، تو را به خدا سوگند دهم مبادا به خاطر من به اندازه ي ذره اي خون ريخته شود. ) (2)

پی نوشتها:

1) بحار الانوار، ج 44، صص 152-151.

2) ارشاد شيخ مفيد، ج 2، ص 14