1. وقتي به در خانه ي کسي مي رفت چون خانه ها گاهي در يا پرده اي نداشتند برابر آستانه نمي ايستاد، طرف راست يا چپ آن مي ايستاد و مي فرمود: سلام بر شما ؛ سلام بر شما.
2. در شادماني و خشم، جز حق نمي گفت.
3. به يارانش توصيه مي کرد: سخن حق را از هر که شنيدي بپذير، گرچه دشمن بيگانه باشد؛ و نا حق را از هر کس شنيدي نپذير، گرچه دوست نزديک باشد.
4. بر دسته ي شمشيرش نوشته شده بود: … حق را بگو، گرچه [در ظاهر] به زبان تو باشد
5. چنان شرم داشت که به چهره ي کسي خيره نمي شد.
6. شرم آن حضرت چندان بود که اگر ناگزير به انتقاد از کسي بود، به صراحت نمي گفت و مقصود خويش را با کنايه بيان مي داشت
7. چون به نماز مي ايستاد از ترس خدا رنگش مي پريد
8. نکو گفتن را بهتر از سکوت و خاموشي را بهتر از بد گفتن مي دانست
9. وقتي خبر شادي آوري به او مي رسيد، سجده ي شکر به جا مي آورد.
10. هرگز به خاطر خويش، از کسي انتقام نگرفت؛ بلکه گذشت مي کرد.
11. به همه سفارش مي کرد: همديگر را ببخشيد تا کنيه هايتان از ميان برخيزد
12. مي فرمود: هرگز کسي غذايي بهتر از دسترنج خود نخورد.
13. چون کاري مي کرد، آن را درست انجام مي داد.
14. چون به خانه مي رفت، وقتش را سه قسمت مي کرد: بخشي براي پروردگار والا، قسمتي براي خانواده اش و پاره اي براي خودش؛ اما گاه آن ساعت را که به خود اختصاص داده بود، بين خود و مردم تقسيم مي کرد.
15. با آوايي زيبا قرآن مي خواند
16.شبها، تا سوره هاي حديد، حشر، صف، جمعه و تغابن را نمي خواند، نمي خفت.
17. هنگام خواندن قرآن صدايش را مي کشيد.
18. گشاده دست ترين مردمان بود؛ به ويژه در ماه مبارک رمضان که به تعبير امام علي(ع)، «چون نسيمي جاري بود که چيزي در کف او نمي ماند.»
19. هرگاه در جمع به او هديه مي دادند، به اطرافيانش مي فرمود: شما در اين هديه سهم داريد
20. هديه را مي پذيرفت گرچه جرعه اي شير بود؛ و آن را جبران مي کرد
21. فرمان داده بود: به يکديگر هديه دهيد تا محببتان به همديگر افزون شود
22. هيچ گاه دو گونه غذا نزد رسول خدا (ص) جمع نشد مگر آنکه يکي را خود خورد و ديگر را صدقه داد.
23. هر گاه تولد دختري را به رسول خدا (ص) مژده مي دادند، مي فرمود: شاخه گلي است که روزي اش بر خداست
24. محبوبترين عطرها نزد آن حضرت مشک بود. هديه عطر و حلوا را رد نمي کرد.
25. بيش از مقداري که خرج خوراک مي کرد، خرج عطر مي نمود
26. هرگاه آب مي نوشيد، اول «بسم الله» مي گفت و آب را مي مکيد و آن را به يک نفس نمي نوشيد
27. هنگام خوردن آب از ظرف، آن را با سه نفس مي نوشيد و در هر نفس بسم الله مي گفت و در آخر شکر خدا مي نمود.
28. کساني که او را دعوت مي کردند از هر غذايي که داشتند با آنان ميل مي فرمودند.
29. هيچ گاه از خواب بيدار نشد مگر آنکه بر زمين مي افتاد و در برابر خداوند سجده مي کرد.
30. چون بر سر سفره مي نشست مانند بندگان مي نشست و بر ران چپ خود تکيه مي کرد.
31. هرگاه انار مي خورد کسي را در آن (خوردن همان انار) شرکت نمي داد.
32. بهترين غذا نزد آن حضرت غذايي بود که شرکت کنندگان در آن (ميهمان) بيشتر باشند.
33. خيار را با خرما مي خورد و محبوب ترين ميوه ها نزد آن حضرت هنداونه و انگور بود
34. چون خرما مي خورد، روي آن آب مي نوشيد و بيشتر خوراکش خرما و آب بود.
35. از گوشت، ماهيچه دست راست(گوسفند) را دوست داشت
36. روي زمين ميوه اي نزد رسول خدا (ص) محبوبتر از انار نبود.
37. غذاي داغ نمي خورد تا اينکه سرد شود و مي فرمود: خداوند به ما آتش نخورانيده است، غذاي داغ برکت ندارد
38. سير و پياز و تره و عسل موم دار (که بوي بدش در دهان باقي مي ماند) نمي خورد
39. در سفر هرگاه از بلندي سرازير مي شد «سبحان الله» مي گفت، و چون به بلندي بالا مي رفت «الله اکبر» مي گفت.
40. هنگامي که از سفر باز مي گشت ، نخست به مسجد مي رفت و دو رکعت نماز مي خواند و سپس به خانه در مي آمد.
منبع:
پنجره-دکتر حسن قدوسي-با تشکر ازآقاي حسين جهانگيريان
نظرات کاربران (بدون نظر)
ثبت و ارسال نظر