با نام خداي فاطمه (س) بانوي دوعالم

حضرت محمد (ص) فرمود: من دو چيزگرانبها در ميان شما به امانت مي گذارم مادام که به آن چنگ زنيد از گمراهي بدوريد و آن دو، يکي قرآن و ديگري اهل بيتم(ع) است. بدين وسيله ما نيز سخن پيامبر اعظم (ص) را لبيک گفته و به معجزه او که قرآن است تمسک مي جوئيم تا به معرفتي دست يابيم که جز از قرآن نتوانيم بيابيم. در جهان کنوني که بيش از نيمي از جمعيت آن را زنان تشکيل مي دهند ضرورتي احساس مي شود تا ديدگاه قرآن به زنان را مورد تحقيق قرار دهيم. قشري از جامعه که فرهنگ و بنيان جامعه در دست آن رقم ميخورد. قرآن، کتاب هدايت، احوال و ارزش زنان را در کاملترين و بي نقص ترين وجه بيان نموده است که با بهره گيري از آن مي توان به بهترين شکل ممکن زندگي کرد.

 

 

– اولين بانو (حضرت حوّا):

نام مبارک حضرت آدم (ع) 25 مرتبه در قرآن کريم آمده است و دو کنيه و نام آن حضرت در چندين آيه به نام حضرت حوا اشاره شده است (سوره بقره آيه 25 – سوره نساء آيه 1 – اعراف آيه 19 ) حوا نخستين مادر است بنابراين بر همه انسان ها حق مادري دارد به همين دليل به ايشان حوّا يعني مادر زنده ها مي گويند و پروردگار وي را به عنوان نخستين زن پاک سرشت و پاکدامن از طينت ويژه اي مي آفريند. اژامام باقر(ع) است که مي فرمايد: «خداوند حوا را از باقيمانده طينت آدم آفريد». و فرمود: اين آفرينش در روز جمعه بعد از زوال صورت پذيرفت با اين تفاوت که ابتدا آدم آفريده شده و بعد حوّا و اين آفرينش نشان دهنده قدرت بي انتهاي الهي است و اينکه او تا در به انجام همه امور است. حضرت حوا، اولين زن عالم (ام البشر) در حاليکه تعداد فرزندان او با نوه هاي شان به چهل هزار نفر رسيده بود دنياي فاني را بدرود گفته و به ديار دوباره ي پروردگار رجعت نمودند.

– همسر حضرت نوح (واغله):

همسر حضرت نوح (ع) با نام واغله در سوره مريم به عنوان زن ناسازگار معرفي شده است. در سوره مريم از برخي زنان پيامبر انتقاد شده و از ناسازگاري و افشاگري رازهاي پيامبر توسط آنان مذّمت گرديده است به عنوان مثال نام دو زن که اهل آتش مي باشند و هر دو همسران پيامبران بوده اند (همسر حضرت نوح و زن حضرت لوط) گفته شده است و سپس با اشاره به مقام آيه همسر فرعون و عظمت مريم، مادر عيسي، از زنان خوب نمونه ذکر کرده است.

– همسر حضرت لوط( واهله يا والهه):

همسر لوط اگر چه در خانه اي که از نعمتهاي الهي چهره بود زندگي مي کرد ولي با قوم خويش هم کيش بود و آئين شوهر را نپذيرفته بود. به افشاي راز هاي ديني و اجتماعي که در خانه نبوت بود مي پرداخت واز اين طريق به آئين و اهداف مقدس حضرت لوط (ع) صدمه و ضربه وارد مي کرد و در قرآن از او با عنوان هاي «عجوز» هلاک شده خائن به دين ، پس مانده » تعبير شده است.

– مادر حضرت عيسي (ع) (حضرت مريم(س) :

پدر مريم «عمران بن مائان» و مادرش «حنّه» از دودمان يعقوب و از نسل سليمان بن داود مي باشد عمران پيش از تولد مريم درگذشت و چون مريم براي خدمت به خانه خدا نذر شده بود، مادرش پس از تولد، او را به بيت المقدس به صفور متوليان آورد و آنان در کفالت وي به نزاع پرداخته و هر کدام خواهان اين افتخار بودند. سرانجام در نتيجه قرعه کشي، کفالت او را به زکريا سپردند. آن حضرت در سن سيزده سالگي پسرش عيسي را در ناصره به دنيا آورد و در آنجا به زندگي پرداخته سرانجام ايشان در سن 63 سالگي دنيا را بدرود گفته به لقاءالله پيوستند و حضرت عيسي و ملائکه بر فراق ايشان گريستند.

– همسر حضرت ابراهيم (ع) (ساره) :

ساره از زنان بسيار با فضيلت و از جمله بانوان مورد عنايت پروردگار عالم است . پدر ايشان (لامحج) و مادرشان (ورقسه) و برادرش «حضرت لوط» مي باشد. وي زني زيبا و ثروتمند بود و تمامي اموال و اغنام خويش را در اختيار شوهرش قرار داده بود. حضرت ساره در سن 36 سالگي با حضرت ابراهيم (ع) ازدواج کرد و در سن 99 سالگي صاحب فرزندي به نام اسحاق شد.

– مادر حضرت موسي (يوکابد):

نام مادر حضرت موسي (ع) در چند سوره قرآن بدان اشاره شده است و او را محور الطاف خفيه خدا و قلب وي را منبع وحي و الهام معرفي مي کند. مادري که در هنگام ورود مأموران فرعون، نوزاد خويش در داخل تنور آتش مي اندازد و مأموران با تماشاي تنوري آتشين گمراه مي شوند و خانه را ترک مي کنند و يوکابد با نگراني سراغ نوزاد مي رودو با تعجب صحت و سلامت او را در آتش مي بيند . الهام الهي ، آري، قلب او را آرام مي سازد و مي داند تا زماني که سايه لطف الهي بر سر او و نوزادش باشد خطري آنها را تهديد نمي کند.

– خواهر حضرت موسي (کلثم):

ايشان جز زنان با ايمان و از معدود زناني است که رسول خدا (ص) وي را ستايش نموده است و در شرافت «کلثم» همين بس که وي به امر الهي در تولد فاطمه (سلام الله عليها) به ياري خديجه فرستاده شد. (کلثم) در دو سوره قرآن آمده است و مهمترين نقش او را (نقش اطلاعاتي) بيان کرده است. وي در زماني که برادرش موسي در کاخ فرعون بود از او براي مادر خبر مي آورد ودر سوره قصص بيان شده که سرانجام با تدبير عاقلانه او موسي به يوکابد رسيد.

– زن ايوب (رحيمه):

زن ايوب اسوه ي استقامت و وفاداري است . او از زنان نادر جهان است که در مدت طولاني از شوهرش پرستاري نمود و خم به ابرو نياورد. پدر ايشان (افرايم) و پدر بزرگشان حضرت يوسف (ع) است. تاريخ بيانگر آنست که در مدت 7 تا 18 سال سختي و رنج که بر ايشان تحميل بوده جز همسر با وفايش تمامي افراد او را ترک گفته بودند و در نهانش لب به شماتت گشوده بودند . ايوب (ع) در سخنان خود گفت : هيچ درد وعذاب براي من به اندازه شماتت دشمنان سنگين نبود ولذا دست به دعا برداشت وخدا نيز دعاي وي مجاب نمود نعمتها براووارد شد به قدرت الهي .

– حضرت آسيه (س)

در قرآن مجيد حد اقل در دوجا به نام آسيه اشاره شده است در سوره قصص آيه 9 در رابطه باشفاعت از موسي است که هنگام گرفتن وي از آب درزماني که فرعون خواست موسي را بکشد ولي آسيه گفت : اورا نکش اونور ديده ي من وتو خواهد بود اوبه ما فايده مي بخشد . مورد دوم در سوره تحريم آيه 11 است که فرعون براي بازگرداندن آسيه از ايمان به آيين موسي وي را زير شکنجه گرفته بود او از خدا مي خواست که او را از اهل بهشت قرار داده واز عذاب وشکنجه فرعون وديگران نجات دهد . وآسيه لبخند زد زيرا چيزي در آسمان ديد که ديگران از ديدن آن عاجز بودند بدين ترتيب روح او به ملکوت اعلي پيوست جزء برترين زنان بهشت گرديد ومژده ي همسري رسول خدارا درآن سوي عالم از آن خود ساخت .

– همسر پيامبر عظيم الشأن اسلام : (حضرت خديجه (س)

حضرت خديجه زن فدا کار که در سن 40 سالگي با پيامبر اعظم ازدواج نمود وتمام ثروت وداراي خودرا در راه اسلام در اختيار پيامبر قرار داد . ايشان اول بانوي اسلام ومادر حضرت فاطمه زهرا (س) است .فضايل اخلاقي ايشان برهمه آشکار است .

– حضرت فاطمه (س): سيدة النساء العالمين .

فاطمه مصداق کوثر محمد (ص) است ازاين جهت که تداوم سنت وذريه با برکت حضرت از طريق ايشان است . از ذريه فاطمه يازده امام معصوم پديد آمد که آثار وبرکات آنان شرق وغرب عالم را فراگرفته واينان عماد دين هستند وسرچشمه جوشان امامت که بافضايل الهي خود تشنه کامان امامت شريعت را همواره سيراب مي کند . فاطمه (س) وفرزندانش شجره طيبه وکوثري هستند که عالمي مديون آنان خواهد بود. مقام شفاعت آن حضرت تا جاي است که رسول خدا (ص) فرمودند. نوا از جانب خدا مي رسد که ي فاطمه هرچه در خواست کن واز هرکس شفاعت نماي پذيرفته است

– سخن آخر

قرآن بيان مي کند ازبين زنان افرادي ، باآنکه شرايط مناسبي براي ايمان آوردن در مقابلشان بود اما به خدااي سبحان كفر ورزيدند (تحريم آيه 10) ودر قبال از همسر فرعون به عنوان يک زن نمونه که در شرايط حساس وخفقان آور در، دربار فرعون بود اما مؤمن ، صالح وآرزومند مقام بهشت بود نام مي برد (تحريم آيه 11) قرآن کريم از ما در وخواهر موسي به عنوان دوزن عفيف وفداکار که با توکل بر خداي سبحان موسي (ع) را از خطرها حفظ کردندياد مي کند (قصص آيه 7 تا 11) کتاب الهي از مريم ، مادر پيامبر ي الوالعزم نام برده ، بانوي بزرگوار ونمونه اي که در اثر تقوا وشايستگي اخلاقي برگزيده ي خدا مي شود واز اين برترين زنان عالم مي گردد (آل عمران 42) واينک فاطمه (س) ثقل اصغر ، برگزيده ي خدا نسبت بر همه زنان عالم معرفي مي شود . فاطمه سرآمد همه زنان بهشت از اولين تا آخرين است . زماني که فاطمه در محراب عبادت قرار مي گيرد هفتاد هزار ملک از ملائک مقرب بر اوسلام مي کنند وبا اوسخن مي گويند آنچه که به مريم : وخداوند تورا پاک گرانيد وبرهمه زنان عالم برتري بخشيد. ودر عظمت مقامش همين بس که : در بين انبياء واولياء جز رسول خدا(ص) وعلي ابن ابي طالب (ع) مقام کسي برتر از فاطمه نيست زيرا فاطمه از همه انبياء حتي انبياء اولوالعزم برتر است.

به اشتراک بگذارید