اراده ما؛ مهم ترین عامل تحول
روان پزشكان عموماً معتقدند براى ترك هر نوع اعتياد قبل‌از هر چيز اراده و تصميم لازم است، تصميمى قاطع و جدى ومحكم. ممكن است شما اين موضوع را يك موضوع ساده و معمولى تلقى كنيد امّا ما به شما مى‌گوييم بيش از آنچه تصوّر نماييد اين موضوع مهم و مؤثّر است.
براى گرفتن تصميم بايد نخست به زيان‌هاى ادامه ی اين‌عمل خطرناك انديشيد و آنچه از زيان‌هاى آن در بحث‌هاى‌گذشته يادآور شديم با دقت چندين مرتبه از نظر گذراند. وعواقب شومى كه در انتظار معتادان است در نظر مجسم‌ساخت، و با توجّه به شخصيت و قدرت فوق‌العاده‌اى كه در هر انسانى نهفته شده -مخصوصاً در جوانان -بايد تصميم گرفت،تصميمى آهنين و خلل‌ناپذير. حتماً مى‌دانم در اين‌جا بعضى از جوانان مبتلا، به من‌ايراد مى‌كنند كه «ما قادر به تصميم گرفتن هم نيستيم وروى تصميم از ما سلب شده، بارها تصميم گرفته‌ايم و باز هم‌شكسته‌ايم»!
ما به اين ايراد شما كاملاً توجّه داريم امّا شما هم به پاسخ‌ما كاملاً توجّه و دقّت كنيد: من از اين گونه افراد مى‌پرسم: «آيا هرگز شده در پيش‌روى پدر و مادر و برادر، دبير و يا شخص محترم ديگرى‌آشكارا دست به اين كار بيالاييد هر قدر هم (مثلاً) ناراحت‌باشيد؟…
حتماً خواهيد گفت: نه. مى‌پرسم چرا؟ مى‌گوييد آخر چنين كارى شرم‌آور است!
مى‌گوييم: معناى سخن شما اين است چون اين كارشرم‌آور است ما تصميم گرفته‌ايم در پيش روى آنها انجام‌ندهيم!
اين موضوع به خوبى ثابت مى‌كند كه شما هرگز آن طور كه خيال مى‌كنيد بى‌اراده و بى اختيار به سوى اين عمل كشانده نمى‌شويد، اگر بى‌اختيار و فاقد اراده بوديد براى شما حضور اين افراد و عدم آن كوچك‌ترين تفاوتى نداشت!
شما بايد بكوشيد اين «اراده نيرومند خود» را كه در چنين‌مواردى به كار مى اندازيد به همه جا گسترش دهيد، اين‌سرمايه در وجود شما هست پس چرا از آن استفاده نمى‌كنيد؟
اين را هم فراموش نكنيد كه خدا در همه جا حاضر و ناظراعمال شماست و شما در همه جا در حضور او هستيد آياشايسته است در حضور چنين پروردگارى دست به چنين‌آلودگى بزنيد؟! جالب توجّه اين كه در يكى از سخنان پيشوايان بزرگ‌اسلام امام صادق عليه السلام مى‌خوانيم: روزى يك نفر به خدمتش عرض نمود: بيچاره فلان‌كس مبتلا به «يك نوع انحراف…» شده (نوع ديگرى غير از اين عادت) و از خود هيچ‌گونه اراده‌اى ندارد! حضرت با ناراحتی فرمود: چه مى‌گويى؟! آيا حاضر است‌اين عمل را پيش روى مردم هم انجام دهد؟! عرض كردند: نه. فرمود: پس معلوم مى‌شود به اراده و اختيار خود اوست…
و امّا اين كه بعضى مى‌گويند: «بارها تصميم گرفته‌ايم و شكسته‌ايم»
ما به اين افراد صريحاً اعلام مى‌كنيم: شكستن‌تصميم به معناى از بين رفتن همه آثار آن در وجود انسان‌نيست، همين تصميم شكسته شده رسوباتى در اعماق دل وروح انسان باقى مى‌گذارد و زمينه را براى تصميم نهايى بيش‌از گذشته، آماده مى‌سازد (دقت كنيد).
اجازه بدهيد مثالى براى شما بيان كنم: بسيارى از اوقات انسان مى‌كوشد با پاى خود از كوهى بالارود و يا با اتومبيل از يك سر بالايى تند بگذرد، دفعه اوّل و دوّم و گاهى دفعه ی دهم عقب‌گرد مى‌كند و نمى‌تواند، ولى‌آخرين بار موفق مى‌شود و از آن مى‌گذرد، اين سخن به اين‌معنا نيست كه در دفعات اوّل هيچ كارى انجام نداده بلكه هردفعه كه براى عبور از اين راه دشوار اقدام نموده و عقب رفته‌به طور ناخودآگاه يك مقدار آمادگى آموخته و ذخيره كرده وبالاخره در پايان پيروز شده است.
دانشمندان مى‌گويند براى حفظ يك قطعه شعر يا نثر ممكن است در نخستين بار ۵ مرتبه تكرار آن لازم باشد، وپس از مدّتى ممكن است فراموش گردد امّا براى حفظ آن دردفعه آينده مسلّماً ۵ مرتبه تكرار لازم نيست ممكن است سه‌مرتبه هم كافى باشد.
يعنى رسوبات تصميم‌ها و يادگيرى‌هاى‌گذشته همواره در روح انسان باقى مى‌ماند. مسائل مربوط به‌روان انسان همه از اين قبيل است. بنابراين اگر ده بار هم تا كنون تصميم گرفته‌ايد و شكسته‌ايد هم اكنون آماده يك تصميم قاطع و جدّى و آهنين‌براى ترك هر نوع اعتياد غلط شويد و تمام نيروهاى معنوى خود -مخصوصاً ايمان به خدا -را بسيج كنيد
و اين گفتارپيشواى بزرگ ما على عليه السلام را فراموش نكنيد آن‌جا كه‌مى‌فرمود:
«افراد با ايمان همچون كوه سرسخت و بااستقامتند».
“انسانهای بزرگ اراده می کنند و انسانهای کوچک آرزو”
منبع:
نقل از شمیم یار
نظرات کاربران (بدون نظر)
ثبت و ارسال نظر